logo wijkraadtilburg3westgemeentetilburgverrijkjewijkcontourdetwernf

Masterpro Nivo Slider 3.xMasterpro Nivo Slider 3.xMasterpro Nivo Slider 3.xMasterpro Nivo Slider 3.xMasterpro Nivo Slider 3.xMasterpro Nivo Slider 3.xMasterpro Nivo Slider 3.xMasterpro Nivo Slider 3.xMasterpro Nivo Slider 3.xMasterpro Nivo Slider 3.xMasterpro Nivo Slider 3.xMasterpro Nivo Slider 3.xMasterpro Nivo Slider 3.xMasterpro Nivo Slider 3.xMasterpro Nivo Slider 3.xMasterpro Nivo Slider 3.x

2020 zit er bijna op en sinds maart is ons leven er behoorlijk anders uit komen zien. De angst voor de pandemie houdt ons in de ban. Dagelijks is er nieuws over aantallen COVID-patiënten die in het ziekenhuis liggen. De getallen zeggen ons niet veel, daarvoor zijn ze te abstract; evenals het R-getal dat ons regelmatig wordt voorgehouden. 5000 nieuwe besmettingen per dag... een R-getal boven de 1… wat betekent dat nu eigenlijk voor mij en mijn dagelijks leven? Het is zo ongrijpbaar en tegelijk zo vreselijk beangstigend.

Gaandeweg hebben we ermee leren leven. Ik ga met mijn mondkapje op boodschappen doen, schud geen handen meer en de sociale kring waarin ik me beweeg is beduidend kleiner geworden. Zelfs de afstand tot de buren voelt soms onoverbrugbaar groot. Thuiswerken is regel geworden en mijn collega’s heb ik het afgelopen jaar niet anders dan tijdens online-vergaderingen ontmoet. Een concert of voorstelling bijwonen, uit eten gaan of ergens op een terrasje een kopje koffie nemen, behoren tot de onmogelijkheden. Mijn Belgische vrienden heb ik al een half jaar niet meer gesproken. Wie kon zich een half jaar geleden voorstellen dat ons leven er nu zo zou uitzien.

Er zijn in onze samenleving mensen die in deze tijden een veel grotere tol betalen dan de gemiddelde Nederlander. Mensen voor wie het sowieso al niet vanzelfsprekend is om een uitje te hebben, bezoek te krijgen of gewoon eens op vakantie te gaan. Onder die mensen bevinden zich de gasten van de Zonnebloem.

Door de Corona-crisis zijn de bijeenkomsten van de Zonnebloem niet goed mogelijk. Zo kan ons huisbezoek om begrijpelijke redenen veelal geen doorgang vinden vanwege het risico op besmetting van deze kwetsbare, aan huis gebonden mensen. We doen ons best om in contact te blijven, om een vinger aan de pols te houden, maar het valt voor onze gasten en vrijwilligers niet mee. Zeker in de decembermaand met zijn traditionele feesten en afsluiting van het oude jaar, laat zich dit gemis voelen.

Misschien kunnen we met zijn allen in deze maand extra aandacht geven aan mensen in onze omgeving waarvan we weten dat ze het nóg zwaarder hebben dan wijzelf. Een bemoedigend woord, even dat contact, een kleine attentie… gewoon omdat het kan en eigenlijk weinig moeite kost. Samen het nieuwe jaar in, waarin we hopelijk met behulp van het vaccin gezamenlijk de draad weer op kunnen pakken. Namens de Zonnebloem afdeling ’t Zand-Wandelbos wens ik u allen een goed en vooral gezond 2021.

Paul van Gulick

Voorzitter van de afdeling ’t Zand-Wandelbos